فصل اوّل: در تعقیبات مشترکه:
منقول از مصباح شیخ طوسىقدس سره و غیره پس هرگاه سلام نماز دادى سه مرتبه اَللَّهُ اَکْبَرُ بگو و بلند کن در هر یک دستها را تا محاذى گوشها پس بگو:
لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ اِلهاً واحِداً وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ وَ لا نَعْبُدُ
معبودى جز خدا آن معبود یکتا نیست و ما در برابر او تسلیمیم معبودى جز خدا نیست و ما جز او نپرستیم
اِلاَّ اِیَّاهُ مُخْلِصینَ لَهُ الدّینَ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ رَبُّنا وَ
و دین (و عبادت) را خالص براى او گردانیم و اگر چه بر مشرکان بد آید معبودى جز خدا نیست که پروردگار ما و
رَبُّ آبآئِنَا الأَْوَّلینَ لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ اَنْجَزَ وَعْدَهُ وَ
پروردگار پدران پیشین ما است معبودى نیست جز خدا که یکتاى یکتاى یکتاست به وعده خود وفا کند و
نَصَرَ عَبْدَهُ وَ اَعَزَّ جُنْدَهُ وَ هَزَمَ الْأَحْزابَ وَحْدَهُ فَلَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ
بندهاش را یارى کند و لشگرش را عزت دهد و به تنهایى احزاب (باطل) را منهزم ساخت پس او را است پادشاهى و او راست
الْحَمْدُ یُحْیى وَ یُمیتُ وَ یُمیتُ وَ یُحْیى وَ هُوَ حَىٌّ لایَمُوتُ بِیَدِهِ
سپاس که زنده مىکند و مىمیراند و بمیراند و زنده کند و او است زندهاى که نمىمیرد
الْخَیْرُ وَ هُوَ عَلى کُلِّشَىْءٍ قَدیرٌ پس بگو اَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذى لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ
هر خیرى به دست او است و بر هر چیز قادر است * * آمرزش مىخواهم از خدایى که معبودى جز او نیست
الْحَىُّ الْقَیُّومُ وَ اَتُوبُ اِلَیْهِ پس بگو اَللّهُمَّ اهْدِنى مِنْ عِنْدِکَ وَ اَفِضْ
زنده و پاینده است و به سوى او توبه کنم * * بار خدایا مرا از جانب خود راهنمائیم فرما و از زیاده
عَلَىَّ مِنْ فَضْلِکَ وَ انْشُرْ عَلَىَّ مِنْ رَحْمَتِکَ وَ اَنْزِلْ عَلَىَّ مِنْ بَرَکاتِکَ سُبْحانَکَ
بخششت به من افاضه نما و از رحمتت بر من بگستران و از برکاتت بر من فرو بار منزهى تو
لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ اِغْفِرْ لى ذُنُوبى کُلَّها جَمیعاً فَاِنَّهُ لا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ کُلَّها جَمیعاً
معبودى جز تو نیست تمامى و همه گناهانم را بیامرز زیرا جز تو کسى تمامى و همه گناهان
اِلاَّ اَنْتَ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ کُلِّ خَیْرٍ اَحاطَ بِهِ عِلْمُکَ وَ اَعُوذُ بِکَ
را نیامرزد بار خدایا من از تو درخواست مىکنم هر خیرى را که علمت بدان احاطه نمود و پناه مىبرم به
مِنْ کُلِّ شَرٍّ اَحاطَ بِهِ عِلْمُکَ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ عافِیَتَکَ فى اُمُورى
تو از هر شرى که علمت بدان احاطه نمود بار خدایا من از تو در تمام کارهایم عافیت مىخواهم
کُلِّها وَ اَعُوذُ بِکَ مِنْ خِزْىِ الدُّنْیا وَعَذابِ الْأخِرَهِ وَاَعُوذُ بِوَجْهِکَ
و به تو پناه مىبرم از رسوائى و خوارى دنیا و عذاب آخرت و پناه مىبرم به ذات بزرگوارت
الْکَریمِ وَ عِزَّتِکَ الَّتى لا تُرامُ وَ قُدْرَتِکَ الَّتى لایَمْتَنِعُ مِنْها شَىْءٌ
و به عزتت که فوق آن متصور نیست و به قدرتت که چیزى از آن سرپیچى نتواند
مِنْ شَرِّ الدُّنْیا وَ الْاخِرَهِ وَ مِنْ شَرِّ الْاَوْجاعِ کُلِّها وَمِنْ شَرِّ کُلِّ دابَّهٍ اَنْتَ اخِذٌ
از شر دنیا و آخرت و از شر تمامى دردها و از گزند هر جنبندهاى که تو فرمانرواى او هستى
بِناصِیَتِها اِنَّ رَبّى عَلى صِراطٍ مُسْتَقیمٍ وَ لاحَوْلَ وَلاقُوَّهَ اِلاَّبِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ
همانا پروردگار من بر روش حقى است و هیچ جنبش و نیرویى نیست جز به دست خداى والاى بزرگ
تَوَّکَلْتُ عَلَى الْحَىِّ الَّذى لایَمُوتُ وَالْحَمْدُ للَّهِِ الَّذى لَمْیَتَّخِذْ وَلَداً وَ
توکل کنم بر خداى زندهاى که هرگز نمیرد و ستایش مخصوص خدایى است که فرزندى نگرفته و کسىدر سلطنت شریکاو نیست
لَمْ یَکُنْ لَهُ شَریکٌ فِى الْمُلْکِ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِىٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ کَبِّرْهُ تَکْبیراً
و خوارى ندارد تا نیازمند یاور باشد و به نحو کامل او را بزرگ شمار
پس تسبیح میکنى تسبیح حضرت زهراءعلیها السلام و مىگوئى پیش از آنکه از موضع خود حرکت کنى ده مرتبه
اَشْهَدُ اَنْ لااِلهَاِلَّااللَّهُ، وَحْدَهُ لاشَریکَلَهُ، اِلهاً واحِداً اَحَداً فَرْداً صَمَداً،
گواهى دهم که معبودى جز خداى یگانه نیست که شریکى ندارد. معبود یکتاى یگانه فرد
لَمْیَتَّخِذْ صاحِبَهً وَ لا وَلَداً.
بىنیاز، همسر و فرزندى نگیرد
مؤلّف گوید: که فضیلت این تَهْلیل بسیار وارد شده خصوصاً در تعقیب نماز صبح و شام و هنگام طُلُوع و غروب آفتاب پس مىگوئى:
سُبْحانَ اللَّهِ کُلَّما سَبَّحَ اللَّهَ شَىءٌ، وَ کَما یُحِبُّ اللَّهُ اَنْ یُسَبَّحَ وَ کَما هُوَ
منزه است خدا هر آنگاه که چیزى خدا را تسبیح گوید و چنانچه خدا دوست دارد که او را تسبیح کنند و چنانچه
اَهْلُهُ، وَ کما یَنْبَغى لِکَرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ، وَ الْحَمْدُ للَّهِِ کُلَّما حَمِدَ اللَّهَ
او لایق آنست و شایسته ذات بزرگوار و عزت و جلال او است و ستایش خاص خدا است هرآنگاه
شَىءٌ، وَ کَما یُحِبُّ اللَّهُ اَنْ یُحْمَدَ، وَ کَما هُوَ اَهْلُهُ وَ کَما یَنْبَغى لِکَرَمِ
که چیزى او را ستایش کند و چنانچه دوست دارد ستایش شود و چنانچه لایق آنست و شایسته
وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ، وَ لا اِلهَ اِلاَّ اللَّهُ کُلَّما هَلَّلَ اللَّهَ شَىءٌ، وَ کَما یُحِبُ
ذات بزرگوار و عزت و جلال او است و معبودى جز خداى یکتا نیست هر آنگاه که چیزى او را به یکتایى یاد کند و چنانچه
اللَّهُ اَنْ یُهَلَّلَ، وَ کَما هُوَ اَهْلُهُ، وَ کَما یَنْبَغى لِکَرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ، وَ
دوست دارد به یکتایى یاد شود و چنانچه لایق آن است و شایسته ذات بزرگوار و عزت و جلال
اللَّهُ اَکْبَرُ کُلَّما کَبَّرَ اللَّهَ شَىءٌ، وَ کَما یُحِبُّ اللَّهُ اَنْ یُکَبَّرَ، وَ کَما هُوَ اَهْلُهُ، وَ
او است و خدا بزرگ است هر آنگاه که چیزى او را به بزرگى یاد کند و چنانچه دوست دارد به بزرگى یاد شود و چنانچه لایق
کَما یَنْبَغى لِکَرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ، سُبْحانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ للَّهِِ، وَ لا اِلهَ
آنست و شایسته ذات بزرگوار و عزت و جلال او است منزه است خدا و ستایش خاص او است و معبودى
اِلَّا اللَّهُ، وَ اللَّهُ اَکْبَرُ عَلى کُلِّ نِعْمَهٍ اَنْعَمَ بِها عَلَىَّ، وَ عَلى کُلِّ اَحَدٍ مِنْ
جز او نیست و از همه چیز بزرگتر است براى هر نعمتى که به من و به هر یک از خلق
خَلْقِهِ مِمَّنْ کانَ اَوْ یَکُونُ اِلى یَوْمِ الْقِیمَهِ، اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ اَنْ
خود داده از آنانکه بودهاند یا پس از این تا روز قیامت بیایند بار خدایا من از تو مىخواهم که
تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اَسْئَلُکَ مِنْ خَیْرِ ما اَرْجُو وَ خَیْرِ ما
درود بر محمد و آلش بفرستى و از تو درخواست مىکنم هر خیرى را چه امید به آن داشته باشم و چه نداشته باشم
لا اَرْجُو، وَ اَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ ما اَحْذَرُ وَ مِنْ شَرِّ ما لا اَحْذَرُ. پس
و پناه مىبرم به تو از شر آنچه از آن در هراسم و آنچه در هراس آن نیستم * *
مىخوانى سوره حمد و آیه الکرسى (بقره، ۲۵۵)؛ و شَهِدَ اللَّهُ(آل عمران، ۱۸)؛ و آیه قُلِ اللّهُمَّ مالِکَ الْمُلْکِ (آلعمران، ۲۶)؛ و آیه سَخِرَه و آن سه آیه است از سوره اَعْراف که اوّل آن اِنَّ رَبَّکُمُ اللَّهُ(آیات ۵۴ – ۵۶) است و آخر آن مِنَ الْمُحْسِنینَ. پس مىگوئى سه مرتبه:
سُبْحانَ رَبِّکَ رَبِّ الْعِزَّهِ عَمَّا یَصِفُونَ، وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلینَ، وَ الْحَمْدُ للَّهِِ
منزه است پروردگار تو پروردگار عزت از آنچه (مشرکان) توصیف کنند و درود بر پیامبران مرسل و ستایش خاص خدا
رَبِّ الْعالَمینَ. پس مىگوئى سه مرتبه اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، وَ اجْعَلْ
است که پروردگار جهانیانست بار خدایا بر محمد و خاندانش درود فرست و در کار
لى مِنْ اَمْرى فَرَجاً وَمَخْرَجاً، وَارْزُقْنى مِنْ حَیْثُ اَحْتَسِبُ وَ مِنْ حَیْثُ لا اَحْتَسِبُ.
من فرج و گشایشى قرار ده و روزیم ده از آنجا که گمان دارموازآنجاکه گمانندارم.
و این دعائى است که جبرئیل تعلیم حضرت یُوسفعلیه السلام کرد هنگامى که در زندان بود، پس بگیر ریش خود را بدست راست و کف دست چپ را بگشا بجانب آسمان و بگو، هفت مرتبه:
یا رَبَّ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، وَ عَجِّلْ
اى پروردگار محمد و خاندان محمد بر محمد و آل محمد درود فرست و فرج
فَرَجَ آلِ مُحَمَّدٍو بگو نیز بهمان حال سه مرتبه یا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرامِ، صَلِ
آل محمد را نزدیک کن اى (خدایى که) داراى جلال و بزرگوارى (هستى) درود فرست
عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، وَ ارْحَمْنى وَ اَجِرْنى مِنَ النَّارِ، پس مىخوانى
بر محمد و خاندانش و به من رحم کن و از دوزخم پناه ده
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دوازده مرتبه قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ. و مىگوئى اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ الْمَکْنُونِ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
بار خدایا از تو درخواست مىکنم به حق نام نهفته
الْمَخْزُونِ الطَّاهِرِ الطُّهْرِ الْمُبارَکِ، وَ اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ الْعَظیمِ، وَ
و پنهانت که پاک و پاکیزه و مبارک است و از تو مىخواهم به حق نام بزرگ و
سُلْطانِکَ الْقَدیمِ، یا واهِبَ الْعَطایا، وَ یا مُطْلِقَ الأُسارى، وَ یا فَکَّاکَ الرِّقابِ
سلطنت ازلیت اى بخشنده عطاها و اى رها کننده اسیران و اى آزاد کنندهمِنَ النَّارِ، اَسْئَلُکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اَنْ تُعْتِقَ رَقَبَتى مِنَ النَّارِ، وَ اَنْ تُخْرِجَنى
بندگان از دوزخ از تو مىخواهم که درود فرستى بر محمد و خاندانش و مرا
مِنَ الدُّنْیا سالِماً، وَ [ اَنْ] تُدْخِلَنِى الْجَنَّهَ امِناً، وَ اَنْ تَجْعَلَ دُعآئى
نیز از آتش دوزخ آزاد کنى و از دنیا با ایمان سالم بیرونم برى و وارد بهشتم کنى با ایمنى و دعایم را چنان قرار دهى
اَوَّلَهُ فَلاحاً، وَ اَوْسَطَهُ نَجاحاً، وَ اخِرَهُ صَلاحاً، اِنَّکَ اَنْتَ عَلاّمُ الْغُیُوبِ
که آغازش رستگارى و وسطش فیروزى و انجامش صلاح (حالم) باشد که تو همانا داناى به نادیدنیهایى.
و در صحیفه علویّه است در تعقیب هر فریضه:
یا مَنْ لایَشْغَلُهُ سَمْعٌ، عَنْ سَمْعٍ وَ یا مَنْ لا یُغَلِّطُهُ السَّآئِلُونَ، وَ یا مَنْ
اى آنکه سرگرمش نکند شنیدنى از شنیدن دیگر و اى آنکه (کثرت) سائلان او را به اشتباه نیندازد و اى کسىکه
لایُبْرِمُهُ اِلْحاحُ المُلِحِّینَ، اَذِقْنى بَرْدَ عَفْوِکَ وَ حَلاوَهَ رَحْمَتِکَ وَ
اصرار اصرارکنندگان به ستوهش نیاورد لذت عفو و شیرینى رحمت و آمرزشت را به من
مَغْفِرَتِکَ و نیز مىگوئى: اِلهى هذِهِ صَلوتى صَلَّیْتُها، لا لِحاجَهٍ مِنْکَ
بچشان * * * * * اى معبود من این نمازى که من بجا آوردم نه بخاطر احتیاجى از تو
اِلَیْها، وَ لا رَغْبَهٍ مِنْکَ فیها اِلاَّ تَعْظیماً وَ طاعَهً وَاِجابَهً لَکَ اِلى ما
به آن بود و نه رغبتى که تو در آن داشته باشى جز تعظیم و فرمانبردارى تو و پذیرفتن آنچه مرا بدان
اَمَرْتَنى بِهِ، اِلهى اِنْ کانَ فیها خَلَلٌ اَوْ نَقْصٌ مِنْ رُکُوعِها اَوْ
مأمور کردى معبود من اگر در این نماز من خللى یا نقصى در رکوع یا
سُجُودِها فَلا تُؤاخِذْنى، وَ تَفَضَّلْ عَلَىَّ بِالْقَبُولِ وَ الْغُفْرانِ.
سجودش هست پس مرا مؤاخذه مکن و با پذیرفتن آن و آمرزش (من) بر من تفضل کن.
و نیز مىخوانى عقب هر نماز این دعا را که پیغمبرصلى الله علیه وآله تعلیم امیرالمؤمنینعلیه السلام نموده براى حافظه:
سُبْحانَ مَنْ لایَعْتَدى عَلى اَهْلِ مَمْلَکَتِهِ، سُبْحانَ مَنْ لایَاْخُذُ اَهْلَ
منزه است خدایى که بر آنان که تحت فرمانش هستند ستم نکند منزه است خدایى که مردم
الْأَرْضِ بِاَلْوانِ الْعَذابِ، سُبْحانَ الرَّؤُفِ الرَّحیمِ، اَللّهُمَّ اجْعَلْ لى
زمین را به عذابهاى رنگارنگ نگیرد منزه است خداى رؤف مهربان بار خدایا
فى قَلْبى نُوراً وَ بَصَراً وَ فَهْماً وَ عِلْماً، اِنَّکَ عَلى کُلِّشَىءٍ قَدیرٌ. و در مصباح کفعمى
در دل من نور (معرفت) و بصیرت و فهم و علمى قرار داده که تو بر هر چیز توانائى
است که سه مرتبه بگو بعد از نمازها: اُعیذُ نَفْسى وَ دینى وَ اَهْلى وَ مالى وَ وَلَدى وَ
پناه مىدهم خودم و دینم و خانواده و مال و فرزندم و
اِخْوانى فى دینى، وَ ما رَزَقَنى رَبّى، وَ خَواتیمَ عَمَلى، وَ مَنْ یَعْنینى اَمْرُهُ،
برادران دینى خود و آنچه پروردگارم به من روزى کرده و سرانجام کارم و هم آن کس را که دلبند کار اویم
بِاللَّهِ الْواحِدِ الْأَحَدِ الصَّمَدِ الَّذى لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ، وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً اَحَدٌ، وَ
همه را به خداى یگانه یکتاى بىنیاز که نزاده و نه زائیده شده هیچکس همتایش نیست و
بِرَبِّ الْفَلَقِ مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ، وَ مِنْ شَرِّ غاسِقٍ اِذا وَقَبَ، وَ مِنْ شَرِّ النَّفَّاثاتِ فِى
به پروردگار صبحدم از شر آنچه آفریده و از شر شب هنگامى که به تاریکى درآید و از شرّ دمندگانى در
الْعُقَدِ، وَ مِنْ شَرِّ حاسِدٍ اِذا حَسَدَ، وَ بِرَبِّ النَّاسِ، مَلِکِ النَّاسِ، اِلهِ النَّاسِ، مِنْ
گرهها و از شر حسود هنگامى که حسودى کند و به پروردگار مردم پادشاه مردم معبود مردم
شَرِّ الْوَسْواسِ الْخَنَّاسِ الَّذى یُوَسْوِسُ فىصُدُورِ النَّاسِ، مِنَالْجِنَّهِ وَ النَّاسِ.
از شر وسوسهگر نهانى آن کس که در سینهها (و دلهاى) مردم وسوسه کند (چه) از جنیان باشد و (چه) از مردم
*****
و از خطّ شیخ منقول است که حضرت رسول صلى الله علیه وآله فرموده هر که خواهد که خدا او را در قیامت بر اعمال بد او مطلّع نگرداند و دیوان گناهان او نگشاید باید که بعد از هر نماز این دعا را بخواند:
اَللّهُمَّ اِنَّ مَغْفِرَتَکَ اَرْجى مِنْ عَمَلى، وَاِنَّ رَحْمَتَکَ اَوْسَعُ مِنْ ذَنْبى، اَللّهُمَّ اِنْ
بار خدایا مسلماً آمرزش تو امیدوار کنندهتر از کار من است و مسلماً رحمت تو وسیعتر از گناه من است بار خدایا
کانَ ذَنْبى عِنْدَکَ عَظیماً، فَعَفْوُکَ اَعْظَمُ مِنْ ذَنْبى، اَللّهُمَّ اِنْ لَمْاَکُنْ اَهْلاً اَنْ اَبْلُغَ
اگر گناهم پیش تو بزرگ است ولى عفو تو بزرگتر از گناه من است بار خدایا اگر من شایسته رسیدن
رَحْمَتَکَ فَرَحْمَتُکَ اَهْلٌ اَنْ تَبْلُغَنى وَ تَسَعَنى، لِأَنَّها وَسِعَتْ کُلَّشَىْءٍ، بِرَحْمَتِکَ
رحمتت نیستم ولى رحمت تو شایستگى رسیدن و فراگرفتن مرا دارد زیراکه رحمت تو همه موجودات را فراگرفته به (امید) رحمتت
یااَرْحَمَ الرَّاحِمینَ.
اى ارحم الراحمین
و از ابن بابویهرحمه الله منقولاست که فرموده چون از تسبیح حضرت فاطمه علیها السلام فارغ شوى بگو:
اَللّهُمَّ اَنْتَ السَّلامُوَ مِنْکَ السَّلامُ، وَ لَکَ السَّلامُ، وَ اِلَیْکَ یَعُودُ السَّلامُ،
بارخدایا تویى سلام(سالم از هر عیب) و از جانب تو است سلامتى و خاص تو است سلامتى و به سوى تو باز گردد
سُبْحانَ رَبِّکَ رَبِّ الْعِزَّهِ عَمَّا یَصِفُونَ، وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلینَ، وَ الْحَمْدُللَّهِِ
منزه است پروردگار تو پروردگار عزت از آنچه وصف کنند و سلام بر پیمبران و ستایش خاص پروردگار
رَبِّ الْعالَمینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا النَّبِىُّ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکاتُهُ، السَّلامُ عَلَى
جهانیان است سلام بر تو اى پیمبر (گرامى اسلام) و رحمت خدا و برکاتش سلام
الْأَئِمَّهِ الْهادینَ الْمَهْدِیّینَ، اَلسَّلامُ عَلى جَمیعِ اَنْبِیآءِ اللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ مَلائِکَتِهِ،
بر امامان راهنماى راه یافته سلام بر تمامى پیمبران خدا و
اَلسَّلامُ عَلَیْنا وَ عَلى عِبادِ اللَّهِ الصَّالِحینَ، اَلسَّلامُ عَلى عَلِىٍّ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ،
رسولان و فرشتگانش سلام بر ما و بر بندگان شایسته خدا سلام بر على امیر مؤمنان
اَلسَّلامُ عَلَى الْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ سَیِّدَىْ شَبابِ اَهْلِالْجَنَّهِ اَجْمَعینَ،اَلسَّلامُ عَلى
سلام بر حسن و حسین دو آقاى تمام جوانان اهل بهشت سلام بر
عَلِىِّ بْنِالْحُسَیْنِ زَیْنِالْعابِدینَ، اَلسَّلامُ عَلى مُحَمَّدِ بْنِعَلِىٍّ باقِرِ عِلْمِ النَّبِیّینَ،
حضرت على بن الحسین زیور بخش عابدان سلام بر حضرت محمد بن على شکافنده علم پیمبران
اَلسَّلامُ عَلى جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ، اَلسَّلام عَلى مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ
سلام بر حضرت جعفر بن محمد (امام) صادق سلام بر حضرت موسى بن جعفر
الْکاظِمِ، اَلسَّلامُ عَلى عَلِىِّ بْنِمُوسَىالرِّضا، اَلسَّلامُ عَلى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍ
«الکاظم» سلام بر حضرت على بن موسى «الرضا» سلام بر حضرت محمد بن على
الْجَوادِ، اَلسَّلامُ عَلى عَلِىِّ بْنِمُحَمَّدٍ الْهادى، اَلسَّلامُ عَلَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِىٍ
«الجواد» سلام بر حضرت على بن محمد «الهادى» سلام بر حسن بن على
الزَّکِىِّ الْعَسْکَرِىِّ، اَلسَّلامُ عَلَى الْحُجَّهِ بْنِ الْحَسَنِ الْقآئِمِ الْمَهْدِىِّ
«الزکى العسکرى» سلام بر حضرت حجه بن الحسن «القائم المهدى»
صَلَواتُ اللَّهِعَلَیْهِمْ اَجْمَعینَ.
درود فراوان خدا بر تمامى ایشان.
پس هر حاجت که دارى از خدا بطلب شیخ کفعمى فرموده بعد از نمازها مىگوئى:
رَضیتُ بِاللَّهِ رَبّاً وبِالْإِسْلامِ دیناً، وَ بِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وآلِهِ نَبِیّاً، وَ بِعَلِىٍ
خوشنودم که پروردگارم خدا است و دینم دین اسلام است و پیمبرم محمد صلى اللّه علیه و آله و سلم است و
اِماماً، وَ بِالْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ وَ عَلِىٍّ وَ مُحَمَّدٍ وَ جَعْفَرٍ وَ مُوسى وَ عَلِىٍّ وَمُحَمَّدٍ
امامانم على و حسن و حسین و على و محمد و جعفر و موسى و على و محمد
وَعَلِىٍّ وَ الْحَسَنِ وَالْخَلَفِ الصَّالِحِ، عَلَیْهِمُالسَّلامُ اَئِمَّهً وَسادَهًوَقادَهً،بِهِمْ
و على و حسن و فرزند شایسته اویند درود بر ایشان که پیشوایان و آقایان و رهبرانند به ایشان
اَتَوَلّى، وَ مِنْ اَعْدآئِهِمْ اَتَبَرَّءُ. پسبگوسهمرتبه اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ الْعَفْوَ وَالْعافِیَهَ، وَ
دوستى دارم و از دشمنانشان بیزارى جویم بار خدایا من از تو گذشت و سلامتى و
الْمُعافاهَ فِى الدُّنْیا وَ الْاخِرَهِ.
آسایش در دنیا و آخرت را خواستارم.
