و من خطبه له علیه اسلام و هی کلمه جامعه له ، فیها تسویغقتال المخالف ، و الدعوه إ لى طاعه اللّه ، و الترقی فیها لضمان الفوز :
وَ لَعَمْرِی ما عَلَیَّ مِنْ قِتَالِ مَنْ خَالَفَ الْحَقَّ وَ خَابَطَ الْغَیَّ مِنْ إ دْهَانٍ وَ لا إِیهَانٍ فَاتَّقُوا اللَّهَ عِبَادَ اللَّهِ، وَ فِرُّوا إ لَى اللَّهِ مِنَ اللَّهِ، وَ امْضُوا فِی الَّذِی نَهَجَهُ لَکُمْ، وَ قُومُوا بِمَا عَصَبَهُ بِکُمْ، فَعَلِیُّ ضَامِنٌ لِفَلْجِکُمْ آجِلاً إ نْ لَمْ تُمْنَحُوهُ عَاجِلاً.
ترجمه :
خطبه اى از آن حضرت (علیه السلام ) که کلام جامعى در سوغ دادن به جنگ با مخالف است :
به جان خودم سوگند، در نبرد با کسى که مخالفت حق کند و طریق گمراهى سپرد، نه مداهنه مى کنم و نه سستى . اى بندگان خدا، از خداى بترسید و از خشم خدا، در پناه رحمت خدا بگریزید. و آن راه روشنى را که در پیش پاى شما گشاده است بسپرید و به آنچه شما را بدان مکلف ساخته ، قیام کنید که على ضامن پیروزى شماست در آن جهان ، هر چند، در این جهان پیروزى حاصل نکنید.
منبع : آوینی
