هفتم محرم‌الحرام سال ۶۱ هجرى قمرى
بستن شریعه فرات
در این روز عبیدالله بن زیاد نامه‌ای به نزد عمربن سعد فرستاد و به او دستور داد تا با سپاهیان خودبین امام حسین (ع) و اصحابش و آب فرات فاصله ایجاد کرده و اجازه نوشیدن حتی یک قطره آب را به امام ندهند، همانگونه که از دادن آب به عثمان بن نعمان خودداری شد.
عمربن سعد نیز فوراً عمروبن حجاج را با پانصد سوار در کنار شریعه فرات مستقر کرد و مانع دسترسی امام حسین (ع) و یارانش به آب شدند و این رفتار غیرانسانی سه روز قبل از شهادت حضرت صورت گرفت در این هنگام مردی به نام عبدالله بن حصین ازدی که از قبیله بجیله بود فریاد برداشت که ای حسین! این آب را دیگر سان رنگ آسمانی نخواهی دید! بخدا سوگند که قطره‌ای از آن را نخواهی آشامید تا از عطش جان دهی!
امام حسین (ع) فرمود: خدایا! او را از تشنگی بکش و هرگز او را مشمول رحمت خود قرار مده! حمید بن مسلم می‌گوید به خدا سوگند که پس از این گفتگو به دیدار او رفتم در حالی که بیمار بود، قسم به آن خدایی که جز او پروردگاری نیست، دیدم که عبدالله بن حصین آنقدر آب می‌آشامید تا شکمش بالا آمد! و باز فریاد می‌زد العطش! باز آب می‌خورد تا شکمش آماس می‌کرد ولی سیراب نمی‌شد و چنین بود تا جان داد.
در این روز بود که خبر رسیدن مسلم بن عوسجه که شبانه از کوفه به کربلا آمده و خود را به سپاه امام رساند، اصحاب و یاران را خوشحال و شادمان کرد مسلم اولین شهید عاشوراست که در حمله نخست به شهادت رسید. پیرمردی بزرگوار از طایفه بنی‌اسد و از چهره‌های درخشان کوفه و از هواداران اهل بیت (ع) بود از اصحاب پیامبر (ص) و از مسلمانان باسابقه به شمار می‌رفت و از آن حضرت هم روایت شده است که پارسا، شجاع و سوارکاری نامی بود.
سلام ناظر محتوا گرامی…خیلی جالب بود.مخصوصاً این طرح روز شمار بسیار بسیار تشکر می کنم واقعاً عالیه.
سلام خیلی ممنون لطف دارید خدا رو شکر که راضی هستید