۲۳ ذى الحجه سال شصتم هجرى قمرى
توقف در زباله
امام حسین (ع) همراه کاروان خود چهارشنبه بیست و سوم ذی‌الحجه به زباله رسیدند. بعضی گفته‌اند در این منزل خبر شهادت عبدالله بن یقطر، مسلم بن عقیل وهانی بن عروه رسید و آن حضرت آن خبر را برای اصحاب بیان کردند و فرمودند: خبر ناگوار و جانسوزی به ما رسیده و آن اینکه مسلم بن عقیل، هانی بن عروه و عبدالله بن یقطر به شهادت رسیده‌اند و شیعیان کوفه ما را بی‌یار و یاور گذاشته‌اند، هر کس از شما خواهد، می‌تواند بازگردد و بر او ملامتی نیست چرا که تعهدی نداشته است.
همراهان بی وفای امام (ع) از گرد او پراکنده شدند و از راست و چپ راه بیابان را پیش گرفتند و تنها همان کسانی که از مدینه همراه امام (ع) بودند با تعداد کمی از مردان دیگر که در راه به امام ملحق شده بودند، باقی ماندند.
امام (ع) این کار را برای آن کرد که گروهی از اعراب می‌پنداشتند که عازم شهری می‌شوند که مردم آن شهر تحت فرمان امامند و امام (ع) می‌خواست که همراهانش آگاهانه در این مسیر گام بردارند و بدانند که با چه مشکلاتی مواجه می‌شوند.
چون امام (ع) به زباله رسید، فرستاده محمدبن اشعث و عمربن سعد را ملاقات کرد و آن نامه‌ای را که مسلم به عنوان وصیت از ایشان خواسته بود که بنویسند و برای امام ببرند، تقدیم امام (ع) کرد، امام نامه را خواند و صحت خبر شهادت مسلم و هانی را تایید شده دید، سخت آزرده خاطر شد و این رنجش وقتی شدت پیدا کرد که قاصد خبر قتل قیس بن مسهر را نیز به اطلاع امام (ع) رساند.
امام حسین (ع) برادر رضایی خود عبدالله بن یقطر را به سوی مسلم، _قبل از اطلاع از شهادت او_ فرستاد که به دست حصین بن تمیم گرفتار و به نزد عبیدالله بن زیاد برده شد و او فرمان داد که عبدالله بن قیطر را به بالای قصر دارالاماره برده تا در منظر عام، حسین و پدرش را لعنت کند! هنگامی که ابن یقطر، بالای قصر رفت خطاب به مردم گفت: ای مردم! من فرستاده حسین فرزند دختر رسول خدای شما هستم، به یاری او بشتابید و بر پسر مرجانه لعنت‌الله علیه بشورید.
عبیدالله چون چنین دید فرمان داد تا او را از بالای قصر به زیر انداختند و در حال جان دادن بود که فردی آمد و او را به قتل رساند، به او گفتند: وای بر تو! چرا چنین کردی؟ گفت: می‌خواستم او را راحت کنم.
اکثر نویسندگان خبر شهادت عبدالله بن یقطر و قیس بن مسهر صیداوی، فرستاده امام به کوفه را در منزل زباله ذکر کرده‌اند و بعضی در منازل دیگر یا بعد از ملاقات با حربن یزید ریاحی نقل کرده‌اند. ولی قول صحیح همان منزل زباله می‌باشد، البته ممکن است که خبر شهادت آنها در منازل دیگر نیز به امام داده شده است.
