پیامبر پرسیدند: آیا میدانید غیبت چیست؟ پاسخ دادند: خدا و رسولش داناترند. فرمودند: یاد کردن برادرت (در نزد کسی یا کسانی) نسبت به چیزی که اگر بفهمد ناراحت میشود.
پرسیده شد: حتی اگر آن چه میگویم در برادرم باشد باز هم غیبت است؟ فرمودند: اگر آن چه میگویی در او باشد غیبتش را کردهای و اگر در او نباشد بهتان زدهای. کشف الربیه عن احکام الغیبه، ص ۵
امام صادق(علیه السلام): غیبت بر هر مسلمانی حرام است و هر آینه نیکیها را میسوزاند چنان که آتش هیزم را میسوزاند. کشف الربیه، ص ۹
دشواری کار غیبت کننده از آن روست که جبران گناهش وابسته به رضایت کسانی است که غیبت آنها را کرده است.
پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله): کسی که غیبت زن و مرد مسلمانی را کند خداوند نماز و روزه او را تا چهل روز و شب نمیپذیرد، مگر آن که برادرش او را ببخشاید. جامع السعادات، ج ۲، ص ۳۱۴
گناه غیبت چنان بزرگ است که خداوند به حضرت موسی (علیه السلام) وحی فرمود که اگر غیبت کننده توبه کند آخرین کسی است که به بهشت وارد میشود و اگر توبه نکند اولین کس خواهد بود که به درون آتش جهنم میرود. جامع السعادات، ج ۲، ص ۱۱