خدایا منو ببخش که بهت اعتراض میکنم وقتایی که دستمو با مهربونی می گیری و از پرتگاه نجاتم میدی…
خدایا منو ببخش که همیشه تو نمازم همه جا هستم، الا تو نماز…
خدایا منو ببخش اگه همیشه به فکر رضای همه ی هیچ ها هستم؛ ولی به فکر رضای تو که همه هستی، نیستم…
خدایا منو ببخش که فکر کردن به هیچ ها، غباری بر دلم نشونده، تا نتونم تو رو بشناسم…
خدایا منو ببخش اگه یه وقتایی تورو دشمن خودم میدونم و همه ی هیچ ها رو دوست خودم…
خدایا منو ببخش اگه یه وقتایی یادم میره که تو خدایی و من بنده ات…
خدایا منو ببخش اگه یه وقتایی فکر میکنم وظیفه ات هست که همه چیزو به من بدی و یه جورایی همیشه ازت طلبکارم…
خدایا منو ببخش اگه بابت اون چیزایی که بهم دادی، اون جور که باید شکرتو به جا نمیارم…
خدایا منو ببخش که همیشه تو ناخوشی ها یادم می افته که یه خدایی هم دارم…
خدایا منو ببخش…
خدایا منو ببخش…
