اگر ساعت را روی زنگ گذاشتین تا برای نماز شب یا نماز صبح بلند شوید، پس از شنیدن زنگ ساعت چکار می کنید؟ بلافاصله مثل فنر بلند می شوید؟ کمی این دست اون دست می کنید و بعد بلند می شوید؟ خودتونو به خواب می زنید یا مثلا با خود می گویید ۵ دقیقه دیگه بلند می شم و ….؟
یا مومنی به شما مراجعه می کند و کمک مالی یا قرض می خواهد آیا شما بلافاصله و بی تردید قبول می کنید یا کلی چرتکه می اندازید و بررسی می کنید و…؟
بهترین تصمیم همان تصمیم اول است، که بلافاصله و بدون هیچ اما و اگری بلند شوید. در زندگی بزنگاههای مهمی هستند و یا پیش خواهند آمد که عیار و درجه ما را در بندگی خدای متعال مشخص می کنند که من به آن می گم تصمیم اول که مترادف با استراتژی ضربه اول در عرصه سیاسی و نظامی است.
در جنگ خندق یا جنگ احزاب که مسلمین در محاصره بودند و پهلوان بی رقیبی مثل عمروبن عبدود از خندق گذشت و با تمسخر رجز خوانی کرد و هل من مبارز طلبید، پیامبر عزیزتر از جانمان رو به مسلمانها کردند و فرمودند آیا کسی هست جواب این ملعون را بدهد؟ بلافاصله و بدون لحظه ای تردید حضرت امیرالمومنین روحی فداه بلند شدند و فرمودند من یا رسول الله. علی علیه السلام می گویند آن موقع ۱۹ سال داشتند، پیامبر دوباره و سه باره سوال می کنند و هر سه بار مولای ما اسدالله الغالب بر می خیزند و اعلام آمادگی می کنند و این از فضایل منحصر به فرد امیرالمومنین است و همچنین در بستر پیغمبر خوابیدن ایشان و…
در دین ما و مکتب ما به این تصمیم اول که در هر کار خیر و الهی گرفته می شودو تصمیمی است بی منت، بی چشمداشت و حاکی از طهارت درون، تقوا و اخلاص شخص،”بر” گفته می شود.
“بر” چیست هستند؟
«لَیْسَ الْبِرَّ أَنْ تُوَلُّوا وُجُوهَکُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَلکِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَ الْیَوْمِ اْلآخِرِ وَ الْمَلائِکَهِ وَ الْکِتابِ وَ النَّبِیِّینَ وَ آتَی الْمالَ عَلی حُبِّهِ ذَوِی الْقُرْبی وَ الْیَتامی وَ الْمَساکینَ وَ ابْنَ السَّبیلِ وَ السّائِلینَ وَ فِی الرِّقابِ وَ أَقامَ الصَّلاهَ وَ آتَی الزَّکاهَ وَ الْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذا عاهَدُوا وَ الصّابِرینَ فِی الْبَأْساءِ وَ الضَّرّاءِ وَ حینَ الْبَأْسِ أُولئِکَ الَّذینَ صَدَقُوا وَ أُولئِکَ هُمُ الْمُتَّقُونَ»(بقره ۱۷۷)
«نیکی، (تنها) این نیست که (به هنگام نماز) روی خود را به سوی مشرق و (یا) مغرب کنید؛ بلکه نیکی (و نیکوکار) کسی است که به خدا، و روز رستاخیز، و فرشتگان، و کتاب (آسمانی)، و پیامبران ایمان آورده؛ و مال (خود) را، با همه علاقه ای که به آن دارد، به خویشاوندان و یتیمان و مسکینان و در راه ماندگان و سائلان و بردگان، انفاق می کند؛ نماز را برپا می دارد و زکات را می پردازد؛ و (همچنین) کسانی که به عهد خود ـ به هنگامی که عهد بستند ـ وفا می کنند؛ و در برابر محرومیت ها و بیماری ها و در میدان جنگ، استقامت به خرج می دهند؛ این ها کسانی هستند که راست می گویند و (گفتارشان با اعتقادشان هماهنگ است) و اینها هستند پرهیزکاران».
چگونه می توان به مقام بر دست یافت؟
لَن تَنَالُواْ الْبِرَّ حَتَّى تُنفِقُواْ مِمَّا تُحِبُّونَ وَمَا تُنفِقُواْ مِن شَیْءٍ فَإِنَّ اللّهَ بِهِ عَلِیمٌ ( آل عمران۹۲)
«هرگز به نیکی کامل و حقیقی دست نمی یابید مگر آنکه از آنچه خیلی دوست می دارید انفاق کنید و هرچه انفاق کنید قطعا خدا از آن آگاه است»
دستور خدا
وَتَعَاوَنُواْ عَلَى الْبرِّ وَالتَّقْوَى وَلاَ تَعَاوَنُواْ عَلَى الإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ (مائده۲)
”و یکدیگر را در نیکوکاری و تقوا یاری نمایید نه بر گناه، دشمنی و ستمکاری”
