اگر باران نبود خاک چگونه بارو می شد، زمین تشنه با کدامین آب وضو می ساخت. دانه چطور جوانه می زد و سر از خاک برمی داشت. اگر باران نبود ما خاک نشینان تا ابد محکوم به تیمم بودیم. شهیدان باران رحمت حق اند بر زمین، اگر شهیدان نبودن واژه عشق ابتر می ماند. شهیدان رفتن تا ما ماندن بیاموزیم .شهیدان از حجاب جسم گذشتن تا حجاب غفلت روح ما را پاره کنند و هنوز هم هر وقت که عنکبوت غفلت بر سر کنج دلهایمان تار میتند، شهیدان به امددادمان برمی خیزند و انسانیتمان را فریاد می زنند…. پس شهدا به خوبی اوقات فراغتشان را سپری می کردند تا به این مقام والا رسیدند
اوقات فراغت
مدرک قرانی برای اوقات فراغت، سوره انشراح است.
« خدایا! ما را فارغ کن از آنچه که ما را برای آن خلق کردی».
تمام فعالیت های انسان ها برای دنیا و آخرت است و اوقات فراغت را نباید پر کرد. اگر اوقات فراغت را پر کرده اید، که دیگران اوقات فراغت را نخواهیم داشت.
بنده کسی است که در بند باشد یعنی هر کس که در بند خدا است بنده خداست پس اگر خدا ما را خلق کرده است باید فراغتمان را برای او بگذاریم.
کسی که دلش مشغول دنیا و آخرت نیست و مشغول خداست اوقات فراغت دارد، پس هرکس به خدا نزدیک بشود فارغ می شود.
« الا إن اولیاء الله لا خوفَ علیهِم و لا هم یحزنون».
«همانا اولیاء خدا نمی ترسند و ناراحت نمی شوند».
از میوه فراغت قلب سیاحت گری است. اگر دلمان مشغول غیر خدا باشد اوقات فراغت نخواهیم داشت. اگر دنبال دنیا رفتیم به دنیا نخواهیم رسید و اگر دنبال خدا برویم دنیا به ما نخواهد رسید….
