ابوصالح

بازگشت به صفحه اصلی دانشنامه»»»

«ابوصالح»

در بعضي از کتاب‏ها، «ابوصالح» به عنوان يکي از کنيه‏هاي حضرت مهدي‏عليه السلام ياد شده است. شايد اين کنيه با استفاده از روايت ذيل باشد:

امام صادق‏عليه السلام مي‏فرمايد: «هرگاه راه خودرا در سفرگم‏کردي، سپس بانگ برآور: »اي ابا صالح« يا»اي صالح«. خداوند رحمتش را بر تو فرود آورد! راه را به ما نشان ده». (1).

معروف است که برخي از عرب‏هاي شهري و بيابان‏گرد، پيوسته در توسلات و ياري خواستن‏هاي خود، آن حضرت را به اين اسم مي‏خوانند و شعرا و ادبا نيز در قصيده‏ها و مدح‏هاي خود، از اين کنيه استفاده کرده‏اند. (2).

از اين رو در برخي از ملاقات‏هايي نيز که رخ داده است، از آن حضرت به عنوان «ابا صالح» ياد شده است. (3).

منابع ومأخذ:

———منبع کلی:کتاب فرهنگ نامه مهدویت خدامراد سلیمیان————————————————-

منابع مطالب:

(1). شيخ صدوق، من لايحضره‏الفقيه، ج 2، ص 298.
(2). طبرسي نوري، نجم‏الثاقب، ص 60.
(3). ر.ک: بحارالانوار، ج 53، ص 292.

——————————————————————————————————-