رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم: «ستدفن بضعه منى بخراسان ما زارها مكروب الا نفس الله كربته ولا مذنب الا غفر الله ذنوبه.»(1)
پاره تن من در خراسان دفن خواهد شد، هيچ گرفتار و گنه كارى اورا زيارت نكند جز اين كه خداوند گرفتارى او را برطرف سازد وگناهانش را ببخشايد.
امام رضا عليه السلام: «ان لكل امام عهدا فى عنق اوليائه و شيعته و ان من تمام الوفاء بالعهد و حسن الاداء زيارة قبورهم. »(2)
هر امام و رهبرى، عهد و ميثاقى بر پيروان و دوستدارانش داردو همانا يكى از اعمالى كه نمايانگر وفادارى و اداى ميثاق است،زيارت آرامگاه آنان است.
امام رضا عليه السلام: «اللهم انك تعلم انى مكره مضطر فلا تؤاخذنى كما لم تؤاخذ عبدك و نبيك يوسف حين وقع الى ولاية مصر.»(3)
بار خدايا تو مى دانى كه من بر پذيرفتن ولايتعهدى مامون مجبورو ناچارم پس مرا مؤاخذه مكن همان گونه كه بنده و پيامبرت يوسف را به هنگام پذيرفتن حكومت مصر مؤاخذه نكردى.
امام رضا عليه السلام: «قد علم الله كراهتى لذلك، فلما خيرت بين قبول ذلك و بين القتل اخترت القبول على القتل.»(4)
ريان گويد: به حضرت رضا عليه السلام عرض كردم مردم مى گويند شمابا اين كه اظهار بى رغبتى به دنيا مى كنيد ولايتعهدى راپذيرفته ايد؟
امام فرمود: خداوند خود مى داند كه من اين امر راناپسند مى داشتم ولى چون بين پذيرش آن و مرگ مخير شدم، قبول آن را بر مرگ ترجيح دادم.
امام رضا عليه السلام: «من زارنى على بعد دارى و مزارى اتيته يوم القيامه فى ثلاثة مواطن حتى اخلصه من اهوالها اذا تطايرت الكتب يمينا و شمالا وعند الصراط و عند الميزان.»(5)
كسى كه با دورى راه سرا و مزارم را زيارت كند، روز قيامت درسه جا [براى دستگيرى] نزد او خواهم آمد و او را از بيم وگرفتارى آن موقفها رهايى خواهم بخشيد: هنگامى كه نامه ها [ى اعمال] به راست و چپ پراكنده شود، نزد صراط و نزد ميزان [هنگام سنجش اعمال].
امام رضا عليه السلام: «من زارنى و هو يعرف ما اوجب الله تعالى من حقى و طاعتى فاناو آبائى شفعائه يوم القيامة و من كنا شفعائه نجى.»(6)
هر كه مرا زيارت كند در حالى كه حق و طاعت مرا كه خدا بر اوواجب كرده بشناسد، من و پدرانم در روز قيامت شفيع او هستيم وهر كه ما شفيع وى باشيم نجات يابد.
امام رضا عليه السلام: «انى ساقتل بالسم مظلوما فمن زارنى عارفا بحقى… غفر الله ما تقدم من ذنبه و ما تاخر.» (7)
من به زودى مظلومانه با سم به قتل خواهم رسيد. پس هر كه باشناخت حق من زيارتم كند خداوند گناهان گذشته و آينده او راببخشايد.
امام رضا عليه السلام: «… و هذه البقعة روضة من رياض الجنة و مختلف الملائكة لا يزال فوج ينزل من السماء و فوج يصعدالى ان ينفخ فى الصور.» (8)
اين بارگاه بوستانى از بوستان هاى بهشت است، و محل آمد و شدفرشتگان آسمان، و همواره گروهى از ملائكه فرود مى آيند و گروهى بالا مى روندتا وقتى كه در صور دميده شود.
امام رضا عليه السلام: «و قد اكرهت و اضطررت كما اضطر يوسف و دانيال عليهما السلام اذقبل كل واحد منهما الولاية من طاغية زمانه، اللهم لا عهد الاعهدك و لا ولاية الا من قبلك فوفقنى لاقامة دينك و احياء سنة نبيك… .» (9)
من [به اين كار] واداشته شدم و ناچار گشتم، چنان كه يوسف ودانيال عليهما السلام مجبور شدند چه هر يك از آن دو، ولايت رااز خودكامه زمان خويش پذيرفتند، خدايا پيمانى نيست مگر پيمان تو و ولايتى نيست مگر از سوى تو، پس مرا در برپا داشتن دينت وزنده كردن سنت پيامبرت توفيق رسان.
امام رضا عليه السلام: «قد نهانى الله عز و جل ان القى بيدى الى التهلكة فان كان الامرعلى هذا… اقبل ذلك على انى لا اولى احدا و لا اعزل احدا و لاانقض رسما و لا سنة.» (10)
خداوند مرا بازداشته از اين كه خويش را با دست خود به نابودى افكنم، پس اگر قرار چنين است آن را مى پذيرم به شرط آن كه نه كسى را به كار گمارم و نه كسى را از كار كنار گذارم و نه رسم و سنتى را نقض كنم.
منابع:
1- عيون اخبار الرضا، ج 2، ص 257.
2- بحار، ج 100، ص 116.
3- بحار، ج 49، ص 130.
4-عيون اخبار الرضا، ج 2، ص 139.
5- وسائل، ج 10، ص 433.
6- همان، ج 5، ص 436.
7-همان، ج 10، ص 438.
8- بحار، ج 102، ص 44.
9- عيون اخبار الرضا، ج 1، ص 19.
10- علل الشرايع، ج 1، ص226
