ناگهان یک صبح زیبا آسمان گل کرده بود / خاک تا هفت آسمان، بغض تغزل کرده بود / حتم دارم در شب میلادت، ای غوغاترین / حضرت حق نیز در کارش تأمل کرده بود / هر فرشته، تا بیایی، ای معمایی ترین / بال های خویش را دست توسل کرده بود