اشاره

1- امام هادی علیه السلام در سالی که معتصم عباسی آن حضرت را از مدینه به سامرا آورد، در روز غدیر به کوفه آمدند و به زیارت قبر امیرالمؤمنین علیه¬السلام در نجف رفتند و زیارت مفصلی را که شامل یک دوره¬ی کامل اعتقادی درباره¬ی فرهنگ غدیر است خواندند و ماجرای غدیر را ضمن آن چنین بیان فرمودند: پیامبر صلی اللَّه علیه و آله سنگینی سفر را بر خود هموار نمود و در شدت گرمای ظهر بپا خاست و خطابه¬ای ایراد کرد و شنوانید و ندا کرد و رسانید و... فرمود: «مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِیٌّ مَوْلاهُ...»، ولی جز عده ی کمی ایمان نیاوردند.
2- اهل اهواز نامه¬ای به امام هادی علیه¬السلام نوشتند و سؤالاتی را مطرح کردند. حضرت در پاسخ آنان نامه ای نوشتند و جواب سؤالاتشان را دادند و از جمله فرمودند: ما این آیه را در قرآن می¬یابیم که «انما ولیکم اللَّه و رسوله و الذین آمنوا...»، روایات متفق است که این آیه درباره¬ی امیرالمؤمنین علیه¬السلام است. بعد می¬بینیم که پیامبر صلی اللَّه علیه و آله علی بن ابی طالب علیه¬السلام را از بین اصحابش جدا کرد و این عبارت را بکار برد: «مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِیٌّ مَوْلاهُ». از این ارتباط می¬فهمیم که قرآن به درستی این اخبار و حقانیت این شواهد گواهی می دهد. (1)