و من کلام له علیه السلام و قد شاوره عمر بن الخطاب فی الخروج إلى غزو الروم بنفسه
وَ قَدْ تَوَکَّلَ اللَّهُ لِأَهْلِ هَذَا الدِّینِ بِإِعْزَازِ الْحَوْزَهِ وَ سَتْرِ الْعَوْرَهِ وَ الَّذِی نَصَرَهُمْ وَ هُمْ قَلِیلٌ لَا یَنْتَصِرُونَ وَ مَنَعَهُمْ وَ هُمْ قَلِیلٌ لَا یَمْتَنِعُونَ حَیٌّ لَا یَمُوتُ إِنَّکَ مَتَى تَسِرْ إِلَى هَذَا الْعَدُوِّ بِنَفْسِکَ فَتَلْقَهُمْ فَتُنْکَبْ لَا تَکُنْ لِلْمُسْلِمِینَ کَانِفَهٌ دُونَ أَقْصَى بِلَادِهِمْ لَیْسَ بَعْدَکَ مَرْجِعٌ یَرْجِعُونَ إِلَیْهِ فَابْعَثْ إِلَیْهِمْ رَجُلًا مِحْرَباً وَ احْفِزْ مَعَهُ أَهْلَ الْبَلَاءِ وَ النَّصِیحَهِ فَإِنْ أَظْهَرَ اللَّهُ فَذَاکَ مَا تُحِبُّ وَ إِنْ تَکُنِ الْأُخْرَى کُنْتَ رِدْءاً لِلنَّاسِ وَ مَثَابَهً لِلْمُسْلِمِینَ
ترجمه
از سخنان آن حضرت علیه السلام است عمر برای رفتن به جنگ با رومیان با او رأی زد فرمود:
خدا برای مسلمانان عهدهدار شده است که حوزه مسلمانی را نیرومند سازد، تا حرمتشان مصون ماند – و دشمن بر آن نتازد -. آن که آنان را یاری کرد حالی که اندک بودند و کسی نبود که یاریشان کند، و دشمنان را از آنان بازداشت حالی که شمارشان کم بود، و کسی نبود که بازشان دارد، زنده است و نمیمیرد. هرگاه خود به سوی این دشمن روی و با آنان روبرو شوی و رنجی یابی، مسلمانان تا دورترین شهرهای خود، دیگر پناهگاهی ندارند و پس از تو کسی نیست تا بدان رو آرند. مردی دلیر را به سوی آنان روانه گردان. و جنگ آزمودگان و خیرخواهان مسلمانان را با او برانگیزان. اگر خدا پیروزی داد، چنان است که تو دوست داری و اگر کاری دیگر پیش آمد باری تو – جای خویش میداری -. پناه مردمان خواهی بود و مرجع مسلمانان.
